کرونا ویروس گربه

ویروس کرونا گربه (FCoV) یک پاتوژن روده ای رایج گربه ها است و عفونت در برخی منجر به بیماری کشنده پریتونیت عفونی گربه (FIP) می شود. کرونا ویروس گربه  یک ویروس پوششی با کپسید مارپیچ است که حاوی ژنوم ssRNA تقریباً 20 کیلوباز است که یکی از بزرگترین ژنوم های RNA ویروس های حیوانی است. مانند سایر ویروس های RNA، میزان جهش بالا است و ممکن است منجر به یک فنوتیپ ایجاد کننده FIP شود. بیشتر عفونت ها اپیتلیوم روده را هدف قرار می دهند که منجر به سوء جذب و سوء هاضمه می شود و به صورت اسهال ظاهر می شود. ویروس از طریق مدفوع دفع می شود و برخی از بزرگسالان ممکن است ویروس را به صورت تحت بالینی برای دوره های طولانی دفع کنند. در جمعیت هایی که عفونت بومی است، عفونت ویروسی ممکن است در اوایل 4 هفتگی قابل تشخیص باشد.

پریتونیت عفونی گربه چیست؟

پریتونیت عفونی گربه (FIP) یک بیماری ویروسی در گربه ها است که توسط گونه های خاصی از ویروس به نام کروناویروس گربه ایجاد می شود. بیشتر سویه های کروناویروس گربه ها در دستگاه گوارش یافت می شوند و باعث بیماری قابل توجهی نمی شوند. این بیماری در سراسر جهان دیده می شود. اگرچه تعداد زیادی از گربه ها ممکن است به ویروس کرونای گربه آلوده شوند، اما تنها تعداد کمی از آنها به شکل شدید این بیماری مبتلا می شوند. ناشناخته است که چرا فقط گربه های خاصی تحت تأثیر قرار می گیرند، اما تصور می شود که جهش در ویروس و پاسخ ایمنی نامناسب توسط گربه فردی ممکن است عامل این بیماری باشد. گربه ها در هر سن و هر جنس ممکن است به پریتونیت عفونی گربه مبتلا شوند، اما این بیماری در گربه های 6 ماهه تا 2 ساله شایع تر است. اگرچه این بیماری می تواند در هر نژادی رخ دهد، گربه های اصیل (از جمله نژادهای ایرانی، حبشی، بنگال، بیرمن، هیمالیا، راگدول و رکس) بیشتر در معرض ابتلا هستند. بچه گربه هایی که در کلنی های آلوده بزرگ شده اند ممکن است ویروس را از مادرشان یا از ناقلین (گربه های آلوده بدون علائم واضح بیماری) آلوده کنند، زمانی که ایمنی مادری آنها در سن 5 تا 6 هفتگی کاهش یابد. قریباً در 10 درصد از گربه‌های آلوده به FeCV، یک یا چند جهش از ویروس می‌تواند رفتار بیولوژیکی آن را تغییر دهد و در نتیجه گلبول‌های سفید خون به ویروس آلوده شده و آن را در سراسر بدن گربه پخش کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، ویروس به عنوان FIPV نامیده می شود. یک واکنش التهابی شدید به FIPV در اطراف عروق بافتی که این سلول های عفونی در آن قرار دارند، اغلب در شکم، کلیه یا مغز رخ می دهد. این تعامل بین سیستم ایمنی بدن و ویروس است که مسئول ایجاد FIP است. هنگامی که یک گربه FIP بالینی ایجاد می کند.

اشکال  و علامت های بیماری پریتونیت عفونی گربه

پیش از این، دو شکل از این بیماری شناسایی شده بود: یک فرم مرطوب (افیوژن) و یک شکل خشک (غیر افوزیو). در شکل مرطوب، تجمع مایع آشکار در شکم و قفسه سینه وجود دارد. در شکل خشک، سلول های التهابی در اندام های مختلف مانند کبد، کلیه ها، چشم ها و مغز تجمع می یابند. با این حال، ویژگی های هر دو شکل تر و خشک معمولا تا حدی وجود دارد.

عفونت کرونا معمولاً هیچ علامتی ندارد. با این حال، در برخی موارد، علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

    اسهال

    استفراغ

    کاهش رشد

    علائم تنفسی فوقانی

    کاهش وزن

این مرحله در حالت شدید ممکن است چند روز یا چند ماه طول بکشد.

علائم پریتونیت عفونی گربه بسته به اینکه کدام اندام درگیر است متفاوت است. بسیاری از اندام ها از جمله کبد، کلیه ها، لوزالمعده، CNS و چشم ها می توانند تحت تاثیر قرار گیرند. فاصله زمانی بین عفونت و جهش ویروس و ایجاد علائم در گربه ها متفاوت است. گربه های مبتلا ممکن است هوشیار یا افسرده باشند. برخی با اشتهای طبیعی یا حتی افزایش یافته غذا می خورند. دیگران از خوردن امتناع می کنند. ممکن است تب، کاهش وزن و/یا زردی مشاهده شود.

برخی از گربه ها تجمع قابل توجهی مایع در شکم دارند که باعث می شود شکم متسع به نظر برسد. حدود یک سوم از گربه های مبتلا به بیماری افیوژن درگیری ریه و مشکل در تنفس دارند. همچنین ممکن است مایع در اطراف قلب جمع شود.

گربه های بدون تجمع مایعات واضح معمولاً سابقه بیماری مبهم دارند. این شامل تب مکرر، کسالت، کاهش وزن و گاهی اوقات نارسایی اندام ها (اغلب کلیه ها یا کبد) است.

درگیری چشم ها و سیستم عصبی مرکزی شایع است و ممکن است به طور همزمان یا مستقل از سایر علائم رخ دهد. هنگامی که چشم ها تحت تاثیر قرار می گیرند، ممکن است خونریزی یا تجمع چرک در یک یا هر دو چشم وجود داشته باشد. سایر تغییرات چشمی از جمله کوری نیز ممکن است رخ دهد. شایع ترین علامت درگیری سیستم عصبی، هماهنگی ضعیف عضلات همراه با فلج خفیف است که منجر به نارسایی عمومی هماهنگی عضلات می شود. تشنج (تشنج)، لرزش، تغییرات شخصیتی و افزایش حساسیت به لمس نیز ممکن است دیده شود.

دامپزشک شما می تواند پریتونیت عفونی گربه را بر اساس تاریخچه پزشکی گربه، علائمی که در طول معاینه فیزیکی پیدا می شود و نتایج آزمایش های آزمایشگاهی تشخیص دهد. سونوگرافی یا بیوپسی جراحی نیز ممکن است لازم باشد. تشخیص می تواند چالش برانگیز باشد، به خصوص در گربه هایی که مایع تجمعی ندارند، و ممکن است نیاز به ترکیبی از چندین نوع آزمایش داشته باشد.

آیا درمان اختصاصی برای پریتونیت عفونی گربه وجوددارد؟

درمان در پریتونیت، چه روده ای و چه FIP، تا حد زیادی حمایتی است و شامل حمایت مایعات و تغذیه است. برای FIP، درمان هایی با استفاده از تعدیل ایمنی با حداقل موفقیت امتحان شده است. اینها شامل اینترفرون، محصولات نوترکیب گربه و انسان، و کورتیکواستروئیدها است. این بیماری پیشرونده و در نهایت کشنده است.در یک مطالعه، نیمی از گربه های مبتلا در عرض 9 روز مردند. با این حال، برخی از گربه ها ممکن است برای چندین ماه زندگی کنند.

درمان با داروهایی که التهاب را کاهش می‌دهند و واکنش‌های ایمنی را سرکوب می‌کنند، همراه با مراقبت‌های حمایتی، می‌تواند گربه را راحت‌تر کند. در برخی از گربه ها (احتمالاً کمتر از 10٪)، درمان ممکن است زمان بقا را چندین ماه افزایش دهد. درمان بیشترین امید را برای گربه هایی که هنوز در وضعیت جسمانی خوبی هستند، هنوز غذا می خورند، هنوز به مشکلات سیستم عصبی مبتلا نشده اند و بیماری اضافی (مانند عفونت ویروس لوسمی گربه سانان) ندارند، می دهد. اگر گربه بعد از 3 روز درمان هیچ بهبودی نشان ندهد، بعید است که بهبود یابد. اگر کیفیت زندگی گربه ضعیف باشد و درمان کمکی نکرده باشد، اغلب اتانازی در نظر گرفته می شود.

چگونه از یک گربه FIPمثبت مراقبت کنیم: تغذیه، سلامتی و موارد دیگر

بهترین غذا برای گربه در طول درمان FIP ماهی، مرغ و گوشت گاو تازه پخته شده است. اگر گربه شما اسهال دارد، به مدت چند روز به غذای خشک گربه تغییر دهید تا اسهال متوقف شود. اگر گربه شما خوب غذا نمی‌خورد، غذا را با مایع کردن غذا در مخلوط کن و استفاده از سرنگ برای تغذیه او را مجبور کنید. 

هر روز کمی گوشت قرمز به گربه ها با FIP بدهید.

حدود یک قاشق غذاخوری (قاشق سوپ خوری) گوشت چرخ کرده گاو خام یا سایر گوشت قرمز یا جگر حاوی مقدار کافی اسید آمینه آرژنین است که برای سلامت یک سلول ایمنی کلیدی (به نام مونوسیت) در FIP ضروری است. می توانیداز غذای تجاری موجود برای گربه در که حاوی مواد باکیفیت هستند و مملو از مواد غذایی هستند بهره ببرید. علاوه بر این، این غذاهای طبیعی بسیار خوش طعم هستند و نیاز به استفاده از محرک‌های اشتها را کاهش می‌دهند یا از بین می‌برند. 

 گربه ها ی مبتلابه FIP را با کمی ماهی قزل آلا یا سایر ماهی های غنی از امگا 3 تغذیه کنید.

FIP بیماری است که در آن التهاب بیش از حد وجود دارد و در انسان مشخص شده است که روغن امگا 3 می تواند به مقابله با التهاب مزمن کمک کند. یک روغن مهم امگا 3 ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) نامیده می شود: EPA از جمله در ماهی سالمون یافت می شود. 

روغن ماهی، غنی از اسیدهای چرب امگا 3، می تواند به گربه های مبتلا به FIP کمک کند، اگرچه باید مراقب بود که در گربه ها، ویتامین A بیش از حد باعث ایجاد استخوان بیش از حد در مفاصل می شود، بنابراین این راه درمان باید با احتیاط کنید و فقط تا حدود 6 هفته استفاده شود.

هرگز روغن جگر ماهی را به گربه ندهید زیرا حاوی ویتامین A بسیار زیادی است.

  • ویتامین B12: تزریق زیر جلدی B12 بسیار ایمن است، می توان به صورت هفتگی به گربه ها تزریق کرد تا به مبارزه با کم خونی و حمایت از سیستم ایمنی کمک کند.
  • B12 به طور معمول از غذاهای با منشاء حیوانی مانند گوشت، جگر، ماهی و تخم مرغ به دست می آید. بیشتر غذای تجاری گربه نیاز روزانه به B12 یک گربه سالم را پوشش می دهد. با این حال، گربه ای که از FIP رنج می برد، ذخایر به سرعت تخلیه می شود و بنابراین نیاز به مکمل دارد.   
  • B12 باعث رشد و نگهداری گلبول های قرمز خون می شود.
  • B12 یکپارچگی سیستم عصبی را حفظ می کند (سلول های عصبی و میلین طبیعی - غلاف های چربی که انتهای عصبی را می پوشانند و از آن محافظت می کنند). برای عملکردهای عصبی و شناختی ضروری است.
  • B12 روده ها را برای هضم و جذب مناسب غذا و همچنین متابولیسم کربوهیدرات ها و چربی ها سالم نگه می دارد.

آیا گربه های مبتلا به FIPمی توانند غذای مرطوب بخورند؟

کیبل های آماده خشک بهترین غذایی است که می توانید به گربه خود غذا دهید، زیرا غذای مرطوب روی دندان ها جمع می شود و باعث تجمع جرم می شود که می تواند منجر به عفونت شود. هدف اصلی شما باید این باشد که هر کاری می توانید انجام دهید تا گربه خود را عاری از عفونت نگه دارید زیرا FIV باعث می شود که گربه بسیار مستعد عفونت باشد.

روش پیشگیری از انتقال FIP  چیست؟

بیشتر عفونت ها احتمالاً از بلع ویروس ایجاد می شوند. انتقال از طریق استنشاق نیز امکان پذیر است. از آنجایی که گربه ها ذرات ویروس را در مدفوع می ریزند، قرار گرفتن در معرض جعبه بستر مهم ترین منبع عفونت است. این ویروس همچنین می تواند از طریق بزاق، نظافت متقابل، استفاده از یک کاسه غذای مشترک، عطسه و از طریق تماس نزدیک منتقل شود. گربه هایی که در خانواده های چند گربه زندگی می کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند. پیشنهاد شده است که این بیماری می تواند در سراسر جفت از مادر به بچه گربه در حال رشد حرکت کند. با این حال، فرکانس که با آن رخ می دهد ناشناخته است.

با این حال، گربه های مبتلا به پریتونیت عفونی گربه نباید با گربه های جدید، به ویژه بچه گربه هایی که در معرض ویروس قرار نگرفته اند، تماس داشته باشند. علاوه بر این، اگر گربه شما به دلیل بیماری مرده است، باید 2 ماه صبر کنید تا گربه دیگری تهیه کنید تا مطمئن شوید که ویروس دیگر در محیط وجود ندارد.

واکسنی برای کمک به پیشگیری از پریتونیت عفونی گربه در دسترس است. با این حال، بسیاری از گربه‌های بالغ قبلاً در معرض این ویروس قرار گرفته‌اند، بنابراین واکسیناسیون از عفونت آنها جلوگیری نمی‌کند. این واکسن برای استفاده از 16 هفتگی برچسب گذاری شده است، که ممکن است برای محافظت از بچه گربه ها در خانواده هایی که ویروس وجود دارد، دیر باشد. انجمن آمریکایی پزشکان گربه، واکسن FIP را به عنوان "توصیه نمی شود" فهرست می کند.

کلیه حقوق و امتیازات این مقاله  متعلق به شرکت صنایع کیارام میباشد.  باز نشر این مقاله در صورت ایجاد لینک  مستقیم به این صفحه بلا مانع  میباشد.